Herkes kendi mehdisini bekliyor. Boşuna bekleme, çünkü dışarıda bir mehdi yok!
Bugüne kadar sırtını hep bir şeylere dayadın. Babana, annene, ailene dayadın. Çocukken haklı olabilirsin ama yetişkin olduktan sonra bunu yapamazsın.
Kadın olarak sırtını önce babana, sonra kocana dayadın. Sonuçları ortada.
İş kuracağım dedin, arkadaşından borç istedin. Amcana, dayına söyledin. Yetmedi gittin, kredi çektin. Bankaya faize razı oldun. Gücüne güvenmedin.
Okulu bitirdin, hayallerin vardı. Bir yerlerde en üst pozisyonda işe başlayacaktın. Ama baktın, sandığın gibi değil. Daha kolayına kaçtın. Sınava girdin. Belki başardın, belki başaramadın. Ama devlete sırtını dayamayı kendine reva gördün. Daha iyisini yapabileceğine inanmadın.
Torpile kızdın ama ilk fırsatta torpile başvurdun. En ufak şey için bile araya tanıdık soktun.
Trafik cezası kesecek memura kadar yalvardın. Hata yaptın, sorumluluk almak yerine ceza kesmesin diye türlü türlü hallere girdin. Yakınım gelse de beni kurtarsa dedin.
En ufak işini bile birilerine yaptırdın. Yemeğini önüne koysunlar, gömleğini ütülesinler istedin. Arkadaşım değil mi, arabasıyla eve kadar bıraksın bile dedin.
Kendine yeterince inanmadın, kendi gücüne güvenmedin. Nasıl olsa bir el uzatan olur dedin.
Hep kurtarıcı bekledin. Şimdi ise ''dünya kötüleşti, biri bir şey yapmalı'' diyorsun. Bağırıp çağırıyorsun. Mehdi bekliyorsun, gelsin hem beni hem memleketi hem de insanlığı kurtarsın diyorsun!
Kötü haber, dışarıda kurtarıcı yok. Bekleme, gelmeyecek!
Herkes kendi eylemlerinden sorumlu. Her koyun kendi bacağından asılacak. Bundan sonra tolere edilmeyeceksin.
Seni kurtaracak tek kişi sensin!. Senin kurtarıcın sadece SENsin!
Uyan artık, ayağa kalk! Kimseden yardım isteme, yardım bekleme. Kendine inan, sadece kendine!
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder